Kıyıdaki İhtiyar

***

Derin dağlar kat kat sıralanmıştı

çamlık iniyordu denize kadar

kıyıda iri yarı bir ihtiyar

çakıllara sırtüstü uzanmıştı

***

ve bu olgun güneşli Eylül günü

uzak haberi batmış gemilerin

poyraz yeli mavi masmavi serin

okşuyordu ihtiyarın yüzünü

***

ve karnının üstündeydi elleri

iki yengeç gibi inatçı yorgun

zamandan kuvvetli bir yolculuğun

sert kabuklu merhametsiz zaferi

***

ve göz kapakları tuzlu kırışık

kapanıvermişlerdi yumuşacık

bu karanlıkta altın pırıltılar

dinliyordu uğultuyu ihtiyar

***

denizi uzun dişli balıkları

ve tanyerlerinin alevlerini

dipte çiçek açan kayalıkları

ağları ve balıkçı evlerini

***

ama belkide bulutlara yakın

çamların tepesiydi uğuldayan

biliyordu başı döner adamın

onlara aşağıdan baktığı zaman

***

derin dağlar kat kat sıralanmıştı

çamlık iniyordu denize kadar

kıyıda iri yarı bir ihtiyar

çakıllara sırtüstü uzanmıştı

Nazım Hikmet RAN

***

Şiirler Sayfası          Ana Sayfa