Kerbela Destanı

Yüreğimi parça parça ayırdın 
Biri Kerbelanın çölünde kaldı 
Biri yola çıktı Şam diyarına 
Biri Muaviye elinde kaldı 

Biri gitti Hacı Bektaş yurduna 
Takılyıp da erenlerin ardına 
Biri Pir Sultanın düştü derdine 
Biri Hızır paşa elinde kaldı 

Biri Börklüceylen yanarken köze 
Biri Bedrettinle vardı Sereze 
Biri Nazımilen geldi gözgöze 
Biri ozanların dilinde kaldı 

Biri dalgasında Karadenizin 
Biri ni Nesimi ardına yüzdü 
Kan deryalarında birini ezip 
Biri Kızıldere yolunda kaldı 

Biri sır vermeyip serinden oldu 
Biri çiçekidi Munzurda soldu 
Biri yıldız gibi gözden kayboldu 
Biri Nurhakların gönlünde kaldı 

Biri dedi sayılmayız parmakla 
Biri dedi tükenmeyiz kırmakla 
Biri dedi ölürmüyüm vurmakla 
Biri can ağacının dalında kaldı 

Biri dedi unuttun Maraşı 
Orda aktı mazlumların gözyaşı 
Biri ileriye yürüttü başı 
Biri bedenimin solunda kaldı 

Biri karanlıktan çıktı bağırır 
Biri canlı aydınlığa sevinir 
Biri Yunus ile Hakkı çağırır 
Biri KAPLANİNİN telinde kaldı